Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

JORGE LUIS BORGES

APRENDIENDO


Después de un tiempo, uno aprende la sutil diferencia entre sostener una mano y encadenar 
un alma, y uno aprende que el amor no significa acostarse y una compañía no significa 
seguridad, y uno empieza a aprender... 

Que los besos no son contratos y los regalos no son promesas, y uno empieza a aceptar sus 

derrotas con la cabeza alta y los ojos abiertos, y uno aprende a construir todos sus caminos en
el hoy, porque el terreno de mañana es demasiado inseguro para planes... y los futuros tienen una forma de caerse en la mitad. 


Y después de un tiempo uno aprende que si es demasiado, hasta el calor del sol quema.
Así que uno planta su propio jardín y decora su propia alma, en lugar de esperar a que alguien le
traiga flores. 


Y uno aprende que realmente puede aguantar, que uno realmente es fuerte, que uno
realmente vale, y uno aprende y aprende... y con cada día uno aprende. 


Con el tiempo aprendes que estar con alguien porque te ofrece un buen futuro significa que tarde o temprano querrás volver a tu pasado. 


Con el tiempo comprendes que sólo quien es capaz de amarte con tus defectos, sin pretender
cambiarte, puede brindarte toda la felicidad que deseas. 


Con el tiempo te das cuenta de que si estás al lado de esa persona sólo por acompañar tu soledad, irremediablemente acabarás no deseando volver a verla. 


Con el tiempo entiendes que los verdaderos amigos son contados, y que el que no lucha por
ellos tarde o temprano se verá rodeado sólo de amistades falsas. 


Con el tiempo aprendes que las palabras dichas en un momento de ira pueden seguir lastimando a quien heriste, durante toda la vida. 


Con el tiempo aprendes que disculpar cualquiera lo hace, pero perdonar es sólo de almas grandes. 


Con el tiempo comprendes que si has herido a un amigo duramente, muy probablemente la
amistad jamás volverá a ser igual. 


Con el tiempo te das cuenta que aunque seas feliz con tus amigos, algún día llorarás por aquellos que dejaste ir. 


Con el tiempo te das cuenta de que cada experiencia vivida con cada persona es irrepetible. 


Con el tiempo te das cuenta de que el que humilla o desprecia a un ser humano, tarde o
temprano sufrirá las mismas humillaciones o desprecios multiplicados al cuadrado. 


Con el tiempo aprendes a construir todos tus caminos en el hoy, porque el terreno del
mañana es demasiado incierto para hacer planes. 


Con el tiempo comprendes que apresurar las cosas o forzarlas a que pasen ocasionará que al final no sean como esperabas. 


Con el tiempo te das cuenta de que en realidad lo mejor no era el futuro, sino el momento
que estabas viviendo justo en ese instante.


Con el tiempo verás que aunque seas feliz con los que están a tu lado, añorarás terriblemente
a los que ayer estaban contigo y ahora se han marchado. 


Con el tiempo aprenderás que intentar perdonar o pedir perdón, decir que amas, decir que
extrañas, decir que necesitas, decir que quieres ser amigo, ante una tumba, ya no tiene
ningún sentido



Pero desafortunadamente, solo con el tiempo...





ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ


Μετά από κάποιο καιρό, κάποιος μαθαίνει την λεπτή διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς ένα χέρι και να φυλακίζεις μια ψυχή, και κάποιος μαθαίνει ότι αγάπη δεν σημαίνει να πλαγιάζεις και ότι μια συντροφιά δεν σημαίνει ασφάλεια, και έτσι κάποιος αρχίζει να μαθαίνει...


Ότι τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις, και κάποιος αρχίζει να αποδέχεται τις ήττες του με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ανοιχτά, και κάποιος μαθαίνει να δημιουργεί όλους τους δρόμους του σήμερα, γιατί το αυριανό έδαφος είναι αρκετά αβέβαιο για σχέδια... και το μέλλον έχει ένα σχήμα που πέφτει στη μέση...


Και μετά από κάποιο διάστημα κάποιος μαθαίνει ότι ναι είναι αρκετό, μέχρι η ζέστη του ήλιου να τσουρουφλίζει. 


Έτσι που ο ένας φυτεύει τον δικό του κήπο και διακοσμεί τη δική του ψυχή, σε αντίθεση του να περιμένει από κάποιον να του φέρει τα λουλούδια.


Και κάποιος μαθαίνει ότι στην πραγματικότητα μπορεί να αντέξει, ότι κάποιος είναι δυνατός στην πραγματικότητα, και ότι κάποιος πραγματικά αξίζει, και κάποιος μαθαίνει και μαθαίνει... και κάθε μέρα κάποιος μαθαίνει.


Με τον καιρό θα μάθεις ότι να είσαι με κάποιον επειδή σου προσφέρει ένα καλό μέλλον σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα θα θελήσεις να γυρίσεις στο παρελθόν σου.


Με τον καιρό καταλαβαίνεις ότι μόνο όποιος είναι ικανός να σε αγαπήσει με τα ελαττώματά σου, χωρίς να προσπαθήσει να σε αλλάξει, μπορεί να σου προσφέρει όλη την ευτυχία που επιθυμείς..


Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι αν είσαι δίπλα με έναν άνθρωπο μόνο για να καλύψεις την μοναξιά σου, ξαφνικά θα καταλήξεις να μην θες να τον ξαναδείς.


Με τον καιρό καταλαβαίνεις ότι οι αληθινοί φίλοι είναι μετρημένοι, και αυτός που δεν μάχεται για αυτές αργά η γρήγορα θα καταλήξει ανάμεσα σε ψεύτικες φιλίες.


Με τον καιρό μαθαίνεις ότι οι ειπωμένες λέξεις σε μια στιγμή οργής μπορούν να συνεχίσουν να στεναχωρούν αυτόν που πλήγωσες, κατά τη διάρκεια όλης της ζωής του.


Με τον καιρό μαθαίνεις ότι να ζητήσεις συγνώμη το κάνει ο καθένας, αλλά το να συγχωρείς είναι μόνο των μεγάλων ψυχών.


Με τον καιρό καταλαβαίνεις ότι αν έχεις πληγώσει ένα φίλο πολύ σκληρά, πιθανότατα η φιλία να μην μπορέσει να γίνει ποτέ πια η ίδια.


Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι αν και είσαι χαρούμενος με τους φίλους σου, πάντα θα στεναχωριέσαι γι'αυτούς που άφησες να φύγουν.


Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι κάθε ζωντανή εμπειρία με κάθε πρόσωπο είναι ανεπανάληπτη.


Με τον καιρό καταλαβαίνεις ότι όποιος ταπεινώνει ή περιφρονεί έναν άνθρωπο, αργά ή γρήγορα θα υποφέρει τις ίδιες ταπεινώσεις ή περιφρονήσεις στο τετράγωνο.


Με τον καιρό μαθαίνεις να κατασκευάζεις όλους τους δρόμους του σήμερα, γιατί το έδαφος του αύριο είναι αρκετά αβέβαιο για να κάνεις σχέδια.


Με τον καιρό καταλαβαίνεις ότι να βιάσεις τα πράγματα ή να προσπαθείς για να συμβούν θα προκληθεί να μην είναι όπως τα περίμενες στο τέλος.


Με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι στην πραγματικότητα το καλύτερο δεν ήταν το μέλλον αλλά εκείνο το γεγονός που ζούσες εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή.


Με τον καιρό θα δεις ότι αν και είσαι ευτυχισμένος με αυτούς που έχεις στο πλευρό σου, θα νοσταλγείς φριχτά αυτούς που χθες ήταν δίπλα σου και τώρα έχουν φύγει.


Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι να προσπαθείς να συγχωρέσεις ή να ζητήσεις συγνώμη, να πεις ότι αγαπάς, να πεις ότι λησμονείς, να πεις ότι χρειάζεσαι, να πεις ότι θες να είσαι φίλος, πάνω από έναν τάφο, πλέον δεν έχει κανένα νόημα.


Αλλά δυστυχώς, μόνο με τον καιρό...