Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Miguel Hernández

(LA GRANADA)



Sobre el patrón de vuestra risa media,
reales alcancías de collares,
se recorta, velada, una tragedia
de algomerados rojos, rojos zares.
Recomendable sangre, enciclopedia
del rubor, corazones, si mollares,
con un tic'tac en plenilunio, abiertos,
como revoluciones de los huertos.


(ΤΟ ΡΟΔΙ)


Σχετικά με τον προστάτη του δικού σας μισο-χαμόγελου,
αληθινοί κουμπαράδες περιδέραια,
αποκόπτεται, συγκεκαλυμμένη, μια τραγωδία
από συσσωματώματα κόκκινα, κόκκινοι τσάροι.
Συστημένο αίμα, εγκυκλοπαίδεια
του κοκκινίσματος από ντροπή, καρδιές, αν και σαρκώδεις,
με ένα τικ-τακ στην πανσέληνο, ανοιχτές,
όπως επαναστάσεις των περιβολιών.



EL LIMÓN




Oh limón amarillo,
patria de mi calentura.
Si te suelto
en el aire,
oh limón
amarillo,
me darás
un relámpago
en resumen.

Si te subo
a la punta
de mi índice,
oh limón
amarillo,
me darás
un chinito
coletudo,
y hasta toda
la China,
aunque desde
los ángeles
contemplada.

Si te hundo
mis dientes,
oh agrio
mi amigo,
me darás
un minuto
de mar.


ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ


Αχ κίτρινο λεμόνι,
πατρίδα της αναστάτωσής μου.
Αν σε αφήσω
στον αέρα,
αχ λεμόνι
κίτρινο,
θα μου δώσεις
μία λάμψη
με μια κουβέντα.

Αν σε ανεβάσω
στην κορυφή
του δείκτη μου,
αχ λεμόνι
κίτρινο,
θα μου δώσεις
ένα κινεζάκι
πλεγμένο
και μέχρι όλη
την Κίνα,
αν και από 
τους αγγέλους
προστατεύεται.

Αν σε βυθίσω
στα δόντια μου,
αχ ξινό
φίλε μου,
θα μου δώσεις
ένα λεπτό
από θάλασσα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Miguel Hernández, Antología, Ed. de Jesús Sánchez, Collección Visor de Poesía.


Σημείωση : Ο συγκεκριμένος ποιητής χρησιμοποιεί το λεμόνι ως μεταφορά του γυναικείου στήθους.

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Miguel Hernández

(SEXO EN INSTANTE, 1)


        Hacia ti que, necesaria, aun eres bella!... -GULLIEN


A un tic-tac, si bien sordo, recupero
la perpendicular morena de antes,
bisectora de cero sobre cero,
equivalentes ya, y equidistantes.
Clama en imperativo por su fuero,
con más cifras, si pocas, por instantes;
pero su situación, extrema en suma,
sin vértice de amor, holanda espuma.




(ΣΕΞ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ, 1)


      Για σένα που αν και, απαραίτητη, ακόμα είσαι                                                                                          όμορφη!...



Σ'ένα τικ-τακ, αν και καλώς κουφός, ξαναβρίσκω

την κατακόρυφη μελαχρινή από πριν,
διχοτομημένη από το μηδέν για το μηδέν,
ισοδύναμοι πια, και εξίσου απέχοντες.
Κραυγάζω στην προστακτική για τη δικαιοδοσία της,
με περισσότερους αριθμούς,αν και λίγοι, για στιγμιαίοι;
αλλά η κατάστασή της,ακραία στην πλειοψηφία
χωρίς σημείο συνάντησης έρωτα, ολλανδικός αφρός.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Miguel Hernández, Antología, Ed. de Jesús García Sánchez, Colección Visor de Poesía.