Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Pablo Neruda

LA NOCHE EN LA ISLA


Toda la noche he dormido contigo
junto al mar,en la isla.
Salvaje y dulce eras entre el placer y el sueño,
entre el fuego y el agua.

Tal vez muy tarde
nuestros sueños se unieron
en lo alto o en el fondo,
arriba como ramas que un mismo viento mueve,
abajo como rojas raíces que se tocan.

Tal vez tu sueño
se separó del mío
y por el mar oscuro
me buscaba
como antes
cuando aún no existías,
navegué por tu lado,
y tus ojos buscaban
lo que ahora
-pan,vino,amor y cólera-
te doy a manos llenas
porque tú eres la copa
que esperaba los dones de mi vida.

He dormido contigo
toda la noche mientras
la oscura tierra gira
con vivos y con muertos,
en medio de la sombra
mi brazo rodeaba tu cintura.
Ni la noche, ni el sueño
pudieron separarnos.

He dormido contigo
y al despertar tu boca
salida de tu sueño
me dio el sabor de tierra,
de agua marina,de algas,
del fondo de tu vida,
y recibí tu beso
mojado por la aurora
como si me llegara
del mar que nos rodea.





Η ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ




Όλη τη νύχτα κοιμήθηκα μαζί σου

στη θάλασσα πλάι,στο νησί.
Άγρια ήσουν και γλυκιά ανάμεσα στην ηδονή και στον ύπνο,
ανάμεσα στη φωτιά και στο νερό.


Ίσως πολύ αργά

τα όνειρά μας ενώθηκαν
στο ύψος ή στο βάθος,
ψηλά σαν τα κλαδιά που τα κουνάει ο ίδιος άνεμος,
κάτω σαν ρίζες κόκκινες που ακουμπάνε μεταξύ τους.


Ίσως το όνειρό σου

απομακρύνθηκε απ'το δικό μου
και στη σκοτεινή θάλασσα
με αναζητούσε
όπως πριν
όταν ακόμα δεν υπήρχες,
όταν χωρίς να σε διακρίνω
έπλεα στο πλευρό σου,
και τα μάτια σου γύρευαν
αυτό που τώρα
-ψωμί,κρασί,έρωτα και θυμό-
σου προσφέρω απλόχερα
γιατί είσαι το κύπελλο
που περίμενε τα δώρα της ζωής μου.


Κοιμήθηκα μαζί σου

όλη τη νύχτα που
η γη η σκοτεινή γυρίζει
με ζωντανούς και πεθαμένους,
και όταν ξύπνησα στα ξαφνικά
μες στο σκοτάδι
το χέρι μου είχα γύρω από τη μέση σου.
Ούτε η νύχτα ούτε ο ύπνος
μπόρεσαν να μας χωρίσουν.


Κοιμήθηκα μαζί σου

και μόλις ξύπνησα το στόμα σου
βγαλμένο απ'το όνειρό σου
μου έδωσε τη γεύση της γης,
του θαλασσινού νερού,των φυκιών,
του βυθού της ζωής σου,
και δέχτηκα το φιλί σου
μουσκεμένο από την αυγή
σαν να μου ερχόταν
από τη θάλασσα που μας κυκλώνει.




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Πάμπλο Νερούδα, ερωτικά ποιήματα, απόδοση Αγαθή Δημητρούκα, εκδόσεις Πατάκη.

Το συγκεκριμένο ποίημα είναι μεταφρασμένο από το παραπάνω βιβλίο της βιβλιογραφίας.

3 σχόλια:

  1. Πόσο γαλήνια είναι η αίσθηση της ελευθερίας των θέλω και του αγνού νεογέννητου έρωτα. Ένας έρωτας σκορπισμένος τόσο στο κορμί, όσο και στην ψυχή ώστε να φθάσει στη και στο έδαφός του. Αγαπάμε Νερούδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή